کاش! هیچ وقت آرزو نمی کردم که بزرگ تر از دیروز شوم.
اگر من بزرگ نمی شدم؛ دستان مادر بزرگ نمی لرزید! شاهد پیر شدن مادرم نبودم، شاهد سفید شدن موهای پدرم نبودم!
کاش هیچ وقت بزرگ نمی شدم؛ از کجا می دانستم که اینقدر گران تمام می شود!؟ بزرگ شدنم!.
کاش بزرگ نمی شدم؛ که حرف های دیگران قلبم را بشکند؛ کاش! همان کودک شاد و خوشحال می ماندم، همان کودکی که گریه اش فقط برای! شکستن اسباب بازی هایش بود.
از کجا می دانستم!؟ وقتی که بزرگ می شوم؛ برای شکستن قلبم اشک می ریزم.
کاش همان لحظه هایی که از خدا می خواستم، زود تر بزرگ شوم؛ بچگی ام را می کردم.
ستاره نوری(نفس)
درباره این سایت